200GANA-1148 Grupo ng Nampa Bus Terminal 1 p.m.

Kahit kausap ko siya. Ngunit ibinaba niya ang kanyang ulo at naglaro sa kanyang telepono sa loob ng ilang minuto - nagsimula siyang magsalita tungkol dito. At baka baliw siya.・Imbitahan mo ako sa hapunan. Lumingon siya sa akin at sinabing, “Hindi ako pumunta dito para hanapin ka. Nandito ako para tumulong sa mga tao.—Kahit na kakaunti ang bilang ng mga taong may limitadong karanasan, hindi sila nagpakita ng anumang pagtutol noong sinimulan kong hawakan ang kanilang mga dibdib - na may awkward na ngiti. Itinabi ko ang aking mga binti at nabasa sila. from my touching fingers.・I have good sensitivity. or use your fingers to move your back a lot~ Be a servant and sipsip!・Ang cute tingnan niya na nakayakap kay Asoko gamit ang dalawang kamay!~ Kahit suotin niya ay tumitingin siya. ang camera na may matamis na ngiti at sinabing, Ang sarap sa pakiramdam~!~ Ma ○ Sa tuwing susundutin ko si Komogasho, may maduduming boses na tinatawag na Pachpachu! – “Ang pakiramdam... Tuwang-tuwa ang babaeng umulit ng mga salita at sumakay sa bangka – dahil ito ay mahalaga.” Sabay tayong matulog ngayong gabi♪