230ORECO-270 จินซาน

ฉันเลือกคานาจังผู้น่ารักและตัวเล็กร่างเล็กขึ้นมา ・พวกเขาบอกว่าเธอมีแผนจะทำงานพาร์ทไทม์ที่โรงเตี๊ยมในอนาคต แต่เธอไม่สนใจเรื่องนั้น และที่เธอเขินอายเมื่ออยู่ต่อหน้า กล้องน่ารักมาก ・ดูเหมือนเธอจะชอบเงินและเป็นรางวัลสำหรับสิ่งนั้น ฉันไปตกปลา และขี่รถ ・เมื่อฉันโชว์มอเตอร์ไซค์ที่มีวิทยุควบคุม ไม่มีใครพูดว่า “นี่คืออะไร?”・ฉันเจรจาโดยคิดว่าตัวเองเป็น wwww ที่รู้สถานการณ์ในจีนดี ต่อหน้าราคา 1 ล้านเยน ถือว่าโอเคกับมาร์จิ้นอย่างน่าประหลาดใจ - เริ่มเกมความอดทนของคุณด้วยชุดชั้นใน - (ถ้ามีรีโมตคอนโทรลอยู่ในกางเกง มันจะเร้าอารมณ์ ห้ามเอามันออก) กรุณาเปิดมันด้วย 「อย่างไรก็ตาม ยังไงก็ตาม ยังไงก็ตาม... เอ่อ...//」 แม้แต่สวิตช์แรกก็ดูจะเกินไป ไวต่อ ON ขอบถึงไคลแม็กซ์ - เข้าเมือง. ・ยังไม่สั่นแต่ตีแล้วรู้สึกดี. ——ใบหน้าของฉันเปลี่ยนเป็นสีแดงในขณะที่ฉันกำลังดูอยู่ ท่ามกลางฝูงชนฉันรู้สึกสนุกสนานและยิ้มแย้ม - wwwww มีชีวิตขึ้นมาทันที หลังจากนั้นฉันก็เดินไปตามถนนซ้ำแล้วซ้ำเล่า - ฉันจำไม่ได้ว่าไปกี่ครั้งแล้วเพราะฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก ตอนนี้ไม่มีโบนัสในเกม อย่างน้อยฉันก็ตัดสินใจทำให้ตัวเองรู้สึกดี - เสียงทรงพลังจากรีโมทคอนโทรลรถยนต์ของคุณ - ฉันรู้สึกถึงการจ้องมองรถของเพื่อนบ้าน ฉันไปที่สตูดิโอ ด้วยร่างกายที่บอบบางมากจนทนไม่ได้กับความละอายใจ - ฉันรู้สึกดีขึ้นกว่าปกติ /// - wwww