DFE-061 ฉันเลี้ยงมันให้ลูกสาวของฉัน - ยู โนมิยะ

ลูกสาวกตัญญูของพ่อในเกม ――“ถ้าคุณไม่มาที่ร้านก็ต้องหาเงิน” พ่อของฉันปรากฏตัวครั้งแรกในหลายปีให้หลังที่สนับสนุนให้ฉันขายร่างของฉัน หลังจากการหย่าร้าง ทุกครั้งที่ฉันหมดตัว เงินเขายุให้ติดต่อแม่อีก ทำอะไร ตี ขโมย ทำเหมือนเป็นเหตุการณ์... .・แม่ที่รักของฉันเลี้ยงดูฉันด้วยมือของเธอเอง มือของผู้หญิง มือของผู้หญิงสัมผัสมือที่อ่อนนุ่มนั้น - เนื่องจากอิทธิพลของการ์ดโคโรนา ร้านค้าสำคัญของแม่ฉันจึงประสบปัญหา ・เมื่อฉันปรึกษากับพ่อของฉันซึ่งเป็นคนขยะแขยงและไม่เห็นหน้าแม่ของเขาเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินวันแล้ววันเล่าและพูดด้วยรอยยิ้ม “ผมจะทำอะไรสักอย่าง” เขาตอบแบบนี้ ——ฉันมันโง่และไม่คิดว่าจะทำยังไงดี ――วันนี้เหมือนกัน เมื่อผมได้รับรางวัลจากลูกค้า พ่อขยะของผมก็ออกมาจากห้องแล้วพูดว่า สู้ ๆ นะ! ――“เฮ้ คุณชื่ออะไร?” ――เด็กหญิงผู้ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอดทนต่อกาลเวลาเพราะครอบครัวของเธอ หายใจไม่ออกและคอของเธอก็แห้งผากเมื่อได้รับคำวิพากษ์วิจารณ์อย่างไม่ให้อภัยของชายคนนั้น - เรื่องราวของเด็กสาวยากจนที่ถูกผู้ใหญ่หลอกใช้จนสิ้นเปลืองเงินมากเกินไป