MDTM-641 เนื่องจากแผนกต้อนรับของบริษัท เราจึงพลาดรถบัสคันสุดท้ายและลงเอยด้วยการอยู่ตามลำพังกับนักเรียนชั้นประถมศึกษา - เรื่องเศร้าจากห้องเลิฟโฮเทล - จามก อ้อย

สิ้นปี. - วันนี้เป็นงานเลี้ยงอำลาบริษัท - ทุกอย่างเข้มข้นขึ้นเมื่อสิ้นสุดสงคราม ・เสี่ยวกุยเมาแล้วพูดว่า “ฉันเดินไม่ไหวแล้ว” ・แค่กับรุ่นน้องของฉันที่เลิฟโฮเทลหน้าสถานี - หากต้องการพักผ่อนที่โรงแรมสักหน่อย ・อาโออิเริ่มหน้าซีดทันทีที่เข้าห้อง - เธอมักจะมองว่าฉันเป็นคนจริงจังและเก็บตัว แต่เธอดูกล้าหาญอย่างไม่น่าเชื่อ